dré didderiëns

photography and art

(+31) 6 155 37 550

dredidderiensfotografie@gmail.com

NOTE: you can scroll this page

 

press and reviews (i.a.)

 

over de boeken ‘regenengelen en rainangels’ 2023

Beth O’Brien – vertaalster / to tell you it’s REALLY beautiful!

Sylvia Willink, Quiel – kunstenares / Indrukwekkend en poétisch.

Anja Vereijken – schrijfster / ik begon t boek te lezen en kon t niet meer wegleggen. Indrukwekkend. Mooi geschreven en beschreven. Heftig. Ik ben onder de indruk.

Hans van Hoek – beeldend kunstenaar / Je autobiografie liet me denken aan Rumi, je schrijfstijl is heel erg mooi en goedHet is een heftig boek, dus moest het geregeld even wegleggen.

Judith Krebbekx – kunstenaar /  Afgezien van pittig schrijf je erg pakkend, een bijzondere afwisseling van poëtisch en beschrijvend, meanderende taal. Het persoonlijke is heel heftig. Het lezen op zich is gek genoeg niet moeilijk, omdat je zo goed schrijft. Krachtig.

Vincent van Oijen  – kunstenaar / Ben onder de indruk van je foto’s.

Rick Vercauteren – kunsthistoricus / Het fotografisch oeuvre van dré didderiëns is diep-doorvoeld én humaan.

Harm Brink  – kunstenaar, schrijver / Wat hij toont en verteld is aangrijpend, indrukwekkend, steeds weer, altijd. Laat het niet p

Hans de Wit – beeldend kunstenaar / prachtige en intrigerende boeken. Fijn besnaard maar ook ‘raw’ een contradictie die jij in je draagt en dat is mooi

 

reactie op de tentoonstelling KLANKEN VAN EEN OUDE PIANO, Rick Vercauteren, Museumdirecteur Van Bommel Van Dam, Venlo

Fraaie presentatie van dré. Op vele niveaus genoten vooral ook door de inhoudelijke toelichting van dré op de grote, ruimtelijke installatie. Dat gaf de veelzijdige presentatie een enorme meerwaarde in betekenislagen. Associatief liep ik sowieso al te genieten door kleine, variaties, subtiele verwijzingen, herhalingen en wat dies meer zij. De stilte na 17.00 uur was een zege, dat gaf het complexe geheel een intense boost. Weg wird Weg beim Gehen is bijzonder treffend gezegd door Hermann Hesse…vond de korte film erg sterk en dat gold mutatis mutandis ook voor de hoofdtekst van Armando en de projectie op het bed. All-in-all een welbestede middag; het relatief lange wachten maakte er integraal onderdeel van uit! 

 

IFFR – my white shirt / review

Documentairemaker didderiëns volgt het proces van Rob op de voet en schuwt daarbij poëzie noch confrontatie. De theatervoorstelling die naar aanleiding van het overlijden van zijn zusje wordt gemaakt, is een moeizaam proces dat door didderiëns genadeloos en vol mededogen wordt vastgelegd. De werkwijze die hij hierbij hanteert is van een vrijheid en zelfstandigheid die de registratie ver voorbij is. Zo krijgt het ongrijpbare van de dood een beklemmende visuele vertaling in de grilligheid van de kaders en de onscherpte van het beeld:alsof in het kielzog van Rob ook de cineast greep probeert te krijgen op het leed.   

 

brabant cultureel – review / Irma v Bommel

Mysterieuze, fotografische film over Eindhoven bij nacht.  Onder grote belangstelling vond donderdagavond 22 juni 2017 in het
Van Abbemuseum de première plaats van ‘Als de Lichtstad donker is’, een korte experimentele film van 35 minuten van dré didderiëns. Dat didderiëns naast filmmaker ook fotograaf is, is duidelijk te zien. Zijn films zijn heel fotografisch van karakter
 

mest, bijzondere cultuur in NoordBrabant nr.10 / Stan van Herpen 

De Leica is zijn vrijheid. Niemand verteld hem hoe hij moet kijken
     

expositie Framed in Cacao / Cacaofabriek, Helmond 

‘somewhere waiting’. De foto’s lijken stills uit een film gedraaid in India. Een film waarbij wachten centraal staat en zo een verhaal lijkt te vormen. Wachten is ook wat dré didderiëns 25 jaar deed door nooit zijn zwart‐wit, directe, indringende en intieme foto’s te tonen, Hierbij de primeur.
  

eindhovens dagblad 

Foto’s van de Eindhovense filmmaker en fotograaf dré didderiëns maken deel uit van de expositie Land, licht, lucht en water, tot en met 10 januari 2016 te zien in Museum Van Bommel Van Dam in Venlo. Met de expo presenteert het museum werken van moderne meesters uit eigen collectie, in combinatie met recente voorbeelden waarin de veelzijdigheid van het
landschap, letterlijk en figuurlijk, optimaal uit de verf komt. didderiëns toont een serie zwart‐wit foto’s, ‘somewhere series’ op groot formaat, waarvan de meeste gemaakt zijn in Eindhoven. Zijn foto’s zijn voor de tweede keer te zien. Eerder deed didderiëns mee aan de fototentoonstelling Framed in Cacao in de Cacaofabriek in Helmond. Morgen is op het Nederlands Filmfestival in Utrecht ook de première van didderiëns korte zwart-wit-film Little Water Stories

    

expositie Museum Van Bommel Van Dam, Venlo

Terug naar de realiteit, die morsig, maf, kapot, gerafeld, verlopen, smerig, vervallen kan zijn, getuigen de stadslandschappen van dré didderiëns. Als je goed kijkt, herken je plekken in Eindhoven: bushokjes, portieken, doorkijkjes, gekke details (Willinks zuil!), ongewone perspectieven, ongewoon licht op gebouwen. Hij reist ook veel in Oost‐Europa. Je gaat heel anders naar de stad, naar jouw stad kijken.
     

 

 

a selection of some filmreviews

filmfestival U.K. review 

This especially includes New Perspective‘s star attraction: our first ever feature film and UK premiere of Dre Didderiens’ My White Shirt! This film follows a a very remarkable young man named Rob Krikke, who has Down’s syndrome and is sadly trying to overcome the anguish caused by his sister’s recent death by creating a series of professional theatre performances. Watching his creative process is deeply moving, but this deep, atmospheric and intense film also shows how brilliantly the medium can communicate different kinds of experiences just through the use of carefully thought-out techniques (and for that reason is well worth seeing if you’re an aspiring indie filmmaker yourself)

Armando, about the film ‘The Silent Boxer ‘ 
Een ontroerende film
 
Meike van Zandvoort, Konkav     
Kan een park 75 minuten lang boeiend zijn? In dit geval is het antwoord een volmondig JA.”
Eindhovens Dagblad       
“Philipspark schittert in aparte film”
   
Henry Schut – Presentator NOS Studio Sport

“Twee recente documentaires die me zijn bijgebleven zijn ‘De zwijgende bokser’ over bokstalent en Romajongen Juliano Westhiner en ‘This Is It’ over Michael Jackson. Beide docu’s brengen grotendeels het genre waar ik het meest van hou; geen poespas, zo min mogelijk gesprekken voeren, gewoon registreren, erbij zijn en vastleggen wat er gebeurt.

 
P. Roufs over ”t Pierelandj’
“Wat een integere, afwisselende en bijzonder hoogstaande documentaire heb jij gemaakt over Jean Innemee. Zoiets is in mijn ogen de HOGESCHOOL VAN HET FILMEN. Zo mooi, zo gevoelig. Met de beelden en de manier waarop je die presenteerde heb je me in mijn hart geraakt en sla je mijns inziens frisse nieuwe wegen in op het gebied van het maken van een documentaire.”
 
Gerrit van den Hoven in Eindhovens Dagblad over ‘Een stille taal’      
“De kalme bedachtzaamheid waarmee Klein Hofmeijer in alle stillte en rust zijn werkt maakt, vertaalt zich in fraaie beelden, grotendeels in zwart-wit.”

Rens van Ginneken in Weekjournaal over ‘Een stille taal’
    
“Het leverde de indrukwekkende korte film ‘Een stille taal’op.
Door het ontbreken van gesproken woord werd het een zeer indringend document van de eenzame werkwijze van Klein Hofmeijer. De film van 28 minuten omschrijven is haast onmogelijk. Je wordt direct meegezogen in de stilte, de intensiteit van het scheppend bezig zijn, het zoeken, de noodzakelijke eenzaamheid voor het hoogst haalbare.”

Sam Simons in Dagblad de Limburger over ‘Een stille taal’     
“Geheel in de geest van de kunstenaar is de documentaire non-verbaal, Er zijn geen woorden. Het is alleen de stille taal van de kunst die spreekt.”

Muziekblad Oor     
‘Searchin’ for the heart of the Heartlands’: “een muzikaal document om te koesteren.”
Folkforum
“Deze film leest als een goed boek.”
Mick Hannigan, Festival director Cork film festival Ireland

 ‘Van leven ga je dood’: “this film is my cup of tea.”

 
Eindhovens Dagblad  
‘In naam van de vader’: “de montage en cameravoering roepen associaties op met fims als o.a. het oudere ‘Fanfare’ van Bert Haanstra.”
Weekjournaal       
‘In naam van de vader’: “dré didderiëns die er met prachtige staaltjes camerawerk en beeldregie een oogstrelend filmdocument van maakte.”   
New Folk Sounds  
“Misschien wel dat soort plaatjes dat we als stereotype in ons hoofd hebben, maar dan wel in een schitterende filmische weergave.”
De Avonden, VPRO       
“Zeer bijzondere roadmovie en sfeervol gefilmd.”
Frank van den Muijsenberg in Eindhovens Dagblad over ‘Searchin’ for the heart of the Heartland’         
“De beelden, gedraaid met slechts één camera, zijn zo indringend dat je de nazomerhitte bijna kunt voelen, de bierlucht op een festival als vanzelf ruikt en het stof van de lange wegen in je neus kriebelt.”
“His documentaries are honest and show a level of engagement seldom found.”
Streaming festival, Den Haag
“His documentaries are honest and show a level of engagement seldom found.”
Mark van der Voort, Brabant Cultureel    
“Een sociaal bewogen filmmaker, die met volle inzet werkt aan een klein oeuvre van diepmenselijke films en documentaires.”
 ‘
Eindhovens Dagblad over de film In de schaduw van de haan    
“Een integere documentaire, tussen de woorden blijven het onderwerp van de film en zijn kunst recht overeind.”
Filmfrontfestival Gorinchem; ‘Treintjes en konijntjes’ beste korte film van het festival       
“Absoluut de meest originele film van het festival. Rare beeldcombinaties met mooie fotografie leveren aparte en nieuwe betekenissen op. Dit is artistiek verantwoord experimenteel.”
Felix Meurders, VARA
“Mooi en integer gemaakt.”
De Limburger/Limburgs Dagblad    
“Een aangrijpend kunstwerk.”